Zdrowie poradnik

Życie z cukrzycą typu 2 wcale nie takie słodkie, bo ma słodko- gorzki smak…

W tym roku mija dokładnie 100 lat, odkąd wynaleziono lek ratujący życie wielu ludzi, borykających się na co dzień z cukrzycą insulinozależną (typu 2) czy tzw. starczą (typu 1). Gdyby nie to “cudo” nie pisałabym tego artykułu i nie przeżyłabym swoich już prawie 28 lat życia. Ten hormon jest w pewien sposób “magiczny”, bo daje życie i na pewno w pewien sposób je upraszcza, ale czy faktycznie życie z cukrzycą jest takie “słodkie”?

Codzienna walka z podstępną, słodką “zołzą”

Dzień cukrzyka takiego jak ja,nie różni się wiele od dnia zwykłego “Kowalskiego”. Przebiega on w sposób bardzo zbliżony. Oczywiście zależy od tego, w jakim wieku jesteśmy i czym się zajmujemy na co dzień - czy jesteśmy dziećmi, uczęszczającymi na zajęcia w szkole, czy dorosłymi mającymi swoje stałe lub tymczasowe miejsce pracy.

A co wyróżnia Nas - czyli cukrzyków - od zdrowych ludzi? Na pewno kontrola po kilka, a nawet kilkanaście razy dziennie poziomów cukru we krwi, które wykonuje się za pomocą specjalnego nakłuwacza i glukometru, a także w podawaniu podskórnie insuliny za pomocą penów, strzykawek lub pompy insulinowej.

Mnie osobiście na tyle lat choroby (choruję, odkąd skończyłam 1,5 roku) zdarzały się i te podwyższone cukry (czyli tzw. hiperglikemia) i te zbyt niskie (hipoglikemia).

Najgroźniejsza jest ta druga opcja. Wtedy należy przyjąć doustnie coś, co szybko podwyższy poziom cukru i nie doprowadzi do omdlenia. Najlepszym rozwiązaniem jest naturalny sok, łyżka miodu lub tp. Ja zdecydowanie polecam cukier w postaci naturalnej,
a nie np. batona czekoladowego czy kostki czekolady, które dłużej się wchłaniają.

W przypadku podwyższonego czy wysokiego poziomu cukrzyk na pewno poradzi sobie sam, ponieważ wówczas należy wstrzyknąć sobie odpowiednią dla danej osoby dawkę insuliny.

! W przypadku omdlenia i silnej hipoglikemii cukrzyk nie poradzi sobie sam !

Szybkie reagowanie to klucz w walce z niedocukrzeniem

By pomóc osobie, którą dopadło niedocukrzenie należy przede wszystkim:

• podać jej coś słodkiego, co szybko wchłania się do organizmu (np. sok owocowy, łyżkę miodu, glukozę itp.);
  
• wstrzyknąć glukagon, czyli specjalny preparat przygotowany dla osób chorujących na cukrzycę i podać go wówczas, gdy doszło do zupełnego omdlenia (instrukcja podania jest dostępna w opakowaniu);
  
• wezwać pogotowie, gdy dana osoba nie reaguje na zewnętrzne bodźce i jest nieprzytomna.

Czy osoby z cukrzycą natrafiają na co dzień na ograniczenia?

Tak. Przede wszystkim wynika to z faktu, że osoby cierpiące na cukrzycę nie mogą wykonywać prac na wysokości (jest to spowodowane częstszymi zawrotami głowy i może spowodować upadek) czy choćby wykańczającymi, fizycznymi czynnościami. Oczywiście nie oznacza to, że należy zupełnie wykluczyć ruch i wszelkie fizyczne czynności!

Ja sama bardzo dużo się ruszam i nie wyobrażam sobie życia w bezruchu! Szczególnie jest on wskazany, gdy mamy podwyższone lub wysokie poziomy cukru. Wtedy łatwiej jest je obniżyć.

Kolejną sprawą jest stosowanie odpowiedniej diety. Nie sposób podać tej “idealnej” lub takiej, która będzie stanowić panaceum lub “złoty środek”, ale bez wątpienia w przypadku cukrzycy należy unikać:

• słodyczy i produktów mocno przetworzonych
• fast foodów i dań o wysokim indeksie glikemicznym
  
• alkoholu, ponieważ może spowodować duży wzrost lub spadek (oczywiście można go spożywać z umiarem tak jak w przypadku osób zdrowych)
  
• produktów i posiłków smażonych na głębokim tłuszczu. Najlepiej jest wybierać warzywa, owoce i przygotowywać dania gotowane lub pieczone.

Reasumując…

Z cukrzycą można i da się żyć, ale należy przestrzegać odpowiedniej diety, nie wykluczać ruchu z codziennego dnia i wykonywać pomiary poziomu cukru i oczywiście - podawać sobie insulinę! To ona ratuje życie, a Ty nie przechodź obojętnie obok kogoś, kto zemdlał, bo nie musi on być narkomanem, osobą uzależnioną od alkoholu etc. Może mieć “gorszy dzień” a konkretnie - poziom cukru i nie zdążył on w odpowiednim momencie zareagować!!!

Bądź świadomy, że w Polsce żyją AŻ 3 MILIONY Polaków chorujących na cukrzycę, a ich liczba ciągle rośnie!

Artykuł Natalii Górczyńskiej